Garść myśli człowieka wierzącego.
Słowo może nieść pociechę, może budzić nadzieję, może radować, może budować, może łączyć…ale, jak wszyscy wiemy z naszego doświadczenia, słowo może też burzyć, może ranić, może dzielić, krzywdzić, a nawet zabijać. Dlatego właśnie odgrywa ono tak ważną rolę, bo nadaje znaczenie. Św. Augustyn, w czytaniu z Liturgii Godzin przeznaczonym na III niedzielę Adwentu zapytuje: „Czym jest głos bez słowa? Jest pustym dźwiękiem, który niczego nie oznacza. Głos bez słowa dźwięczy w uchu, ale sercu nie przynosi pożytku”. Dzisiejsza Ewangelia, to tzw. Prolog Ewangelii według św. Jana, w którym zawarł on bardzo istotne dla nas informacje. Właściwie żaden fragment nie jest tu bez znaczenia: Janowy Prolog mówi nam najpierw, że Logos jest rzeczywiście od zawsze, i od zawsze On jest Bogiem. Tak więc nigdy nie było w Bogu czasu, w którym nie było Logosu. Słowo istniało przed stworzeniem (Verbum Domini, 6). Logos wskazuje pierwotnie na Słowo odwieczne, czyli na Jednorodzonego Syna, zrodzonego przez Ojca przed wszystkimi wiekami i współistotnego z Nim: Słowo było u Boga, Słowo było Bogiem. Ale to samo Słowo, jak twierdzi św. Jan, „stało się ciałem” (J 1, 14), toteż Jezus Chrystus, narodzony z Maryi Panny, jest rzeczywiście Słowem Bożym, które stało się współistotne z nami (Verbum Domini, 7). Bóg zapragnął skomunikować się z nami i uczynił to bardzo skutecznie, bowiem Jego odwieczne Słowo przyjęło postać człowieka i zamieszkało pośród nas. Tłumacząc dosłownie to ewangeliczne wyrażenie, pośród nas rozbiło swój namiot. Przybierając ludzkie kształty Słowo stało się zrozumiałe i mogło przekazać to wszystko, co Bóg zamierzył. Gdy już nasyciliśmy nasze oczy światełkami choinek i ozdóbek świątecznych, gdy przeżyliśmy (dobre skądinąd) wzruszenia przy dzieleniu się opłatkiem i kolędowaniu u żłóbka, gdy ucichły noworoczne wystrzały petard, fajerwerków i korków od szampanów, czas teraz pochylić się nad sensem tajemnicy kryjącej się w przesłaniu „Słowo stało się ciałem”, by odkryć prawdziwe znaczenie tego wydarzenia, które odmieniło bieg dziejów i może odmienić także nasze życie.Leon XIII był też pierwszym, który wskazał na małżeństwo jako miejsce uświęcenia (Arcanum divinae sapientiae). W Liście Episkopatu Polski do wiernych z dnia 23 października 1968 roku czytamy: "Dziś ma miejsce święto przedziwne; nie święto Pańskie ani Matki Najświętszej, ani jednego ze świętych, ale święto Rodziny. O niej teraz usłyszymy w tekstach Mszy świętej, o niej dziś mówi cała liturgia Kościoła. Jest to święto Najświętszej Rodziny - ale jednocześnie święto każdej rodziny. Bo słowo «rodzina» jest imieniem wspólnym Najświętszej Rodziny z Nazaretu i każdej rodziny. Każda też rodzina podobnie jak Rodzina Nazaretańska jest pomysłem Ojca niebieskiego i do każdej zaprosił się na stałe Syn Boży. Każda rodzina pochodzi od Boga i do Boga prowadzi".
Adres
Kontakt
Konto Parafii
Bank Spóldzielczy
75 9171 0004 0013
9609 2000 0010
Obserwuj nas