Parafia Św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Ociece

Historia parafii

Rys historyczny

Parafia Ocieka została erygowana w roku 1610przez biskupa Piotra Tylickiego. Z kolei sama wieś jest o wiele lat starsza, pierwsze wzmianki osadnictwa wsi Ocieka pochodzą już z XIV wieku.
Pierwszym kościołem była drewniana kaplica, do której na nabożeństwa dojeżdżał ksiądz aż z Wielopola, gdyż tam kościół i parafia istniały już przed rokiem 1326. Stąd wniosek, że sama wieś Ocieka istniała już wtedy.
Pierwszy kościół powstał około 1696 roku. Był drewniany i miał na wieży nieduży dzwon, który przetrwał do naszych czasów. Co się stało z tym kościołem nie bardzo wiadomo można przypuszczać, że spłonął.
Następny kościół został zbudowany w latach 1802 – 1809. Kościół ten posiadał już piękny ołtarz, w którym był obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem w stylu obrazu z kościoła Santa Maggiore w Rzymie z drugiej połowy XVII wieku. Ołtarz ten znajduje się do dzisiaj w kościele murowanym.
Współczesny kościół będący pod wezwaniem Św. Katarzyny Aleksandryjskiej został wybudowany w latach 1908-1912 roku. Proboszczem Ocieki był wtedy ks. Piechowicz, który jest pochowany w Nockowej w diecezji Rzeszowskiej. Budowniczym kościoła był Szymon Stawiarski z Sieniawy.
Dzisiejszy kościół, budowany z cegły w stylu neogotyckim i zdobiony kamiennymi detalami, jest budowlą skromną, jednonawową z przepiękną górującą nad okolicą wieżą. Wnętrze kościoła jest wspaniale wyposażone, jasne z oryginalnym malarstwem i dekoracjami.
Na uwagę zasługują: stary, XVII wieczny obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem w głównym ołtarzu, XVII wieczny krucyfiks, figura św. Katarzyny patronki parafii z 1910 roku, oraz wiszący kryształowy świecznik z XIX wieku. Nowsze są ambona i chrzcielnica z 1920 roku, trzy dzwony z 1924 odlane w Cincinnatti przywiezione w 1925 roku – ich imiona to Józef, Maryja i Władysław – organy 11 głosowe firmy Rieger-Jaegemdorf z 1913 roku. 
Poświęcenia dzwonów dokonał biskup Edward Komar.
W 1941 dzwony zostały zdjęte i schowane przed wojskiem niemieckim w tartaku w Woli Ocieckiej, a po wojnie zawieszone ponownie na odbudowanej dzwonnicy. W czasie okupacji niemieckiej w kościele nie były odprawiane msze św. Wyposażenie kościoła i księgi parafialne były przechowywane na terenie parafii Przecław, skąd zostały po wojnie przeniesione z powrotem do Ocieki.
W czasie wojny w kościele znajdował się magazyn materiałów budowlanych do konstruowanych w Ociece bunkrów do szkolenia żołnierzy. Do dzisiaj na posadzce przy bocznym wejściu są jeszcze ślady zadeptanego skamieniałego cementu.
Opodal kościoła znajduje się cmentarz, pośrodku którego stoi gotycka kaplica wybudowana w 1905 roku z fundacji Zygmunta z Dąbia hr. Romera, a pod nią znajduje się grobowiec Romerów. Na frontowej fasadzie kaplicy umieszczony jest herb hrabiowski Romerów. W okolicy kościoła w 1896 roku za sprawą hrabiostwa Romerów powstała również ochronka dla dzieci i biednych.
Po remoncie jej budynek stoi do dzisiaj i mieszkają w nim siostry zakonne ze Zgromadzenia Sióstr Służebniczek z Dębicy, które posługują w Ocieckim kościele. Zakrystią zajmuje się siostra Marta, a na organach gra siostra Lesława.